Manuela Sáenz ile kim çıktı?

Manuela Sáenz de Vergara y Aizpuru (Quito, Viceroyalty of New Granada, 27 December 1797 – Peru, 23 November 1856) was an Ecuadorian revolutionary heroine of South America who supported the revolutionary cause by gathering information, distributing leaflets and protesting for women's rights. Manuela received the Order of the Sun ("Caballeresa del Sol" or 'Dame of the Sun'), honoring her services in the revolution.

Sáenz married a wealthy English doctor in 1817 and became a socialite in Lima, Peru. This provided the setting for involvement in political and military affairs, and she became active in support of revolutionary efforts. Leaving her husband in 1822, she soon began an eight-year collaboration and intimate relationship with Simón Bolívar that lasted until his death in 1830. After she prevented an 1828 assassination attempt against him and facilitated his escape, Bolívar began to call her "Libertadora del libertador" ("liberator of the liberator"). In an unknown letter she wrote, she claimed that "the Liberator is immortal", despite the fact that she was responsible for his survival. Manuela's role in the revolution after her death was generally overlooked until the late twentieth century, but now she is recognized as a feminist symbol of the 19th-century wars of independence.

Simón José Antonio de la Santísima Trinidad Bolívar y Palacios Ponte-Andrade y Blanco (24 Temmuz 1783, Caracas - 17 Aralık 1830, Santa Marta), genellikle bilinen ismiyle Simón Bolívar (İspanyolca telaffuz: [siˈmom boˈliβaɾ]), günümüzde Kolombiya, Venezuela, Ekvador, Peru, Panama ve Bolivya olarak bilinen ülkelerin İspanyol İmparatorluğu'ndan bağımsızlıklarını kazanmalarına öncülük etmiş Venezuelalı askeri ve siyasi liderdir. Halk arasında El Libertador ya da Amerika'nın Kurtarıcısı olarak bilinir.

Simón Bolívar, Venezuela Genel Kaptanlığı'na bağlı Caracas'ta Amerika doğumlu İspanyol (criollo) varlıklı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ancak çocukken anne ve babasını kaybetti. Bolívar yurtdışında eğitim gördü ve zamanında üst sınıf ailelerin erkekleri için yaygın olduğu gibi İspanya'da yaşadı. 1800 ile 1802 yılları arasında Madrid'de yaşarken Aydınlanma felsefesiyle tanıştı ve 1803 yılında Venezuela'da sarı hummadan ölen María Teresa Rodríguez del Toro y Alaysa ile evlendi. Bolivar, 1803'ten 1805'e kadar Roma'da sona eren bir Büyük Tur'a çıktı ve burada Amerika'daki İspanyol egemenliğine son vermeye yemin etti. 1807'de Bolívar, Venezuela'ya döndü ve Venezuela'nın bağımsızlığını diğer zengin kreollere tanıttı. Napolyon'un Yarımada Savaşı nedeniyle Amerika'daki İspanyol otoritesi zayıfladığında, Bolivar İspanyol-Amerikan bağımsızlık savaşlarında gayretli bir savaşçı ve politikacı oldu.

Bolívar, askeri kariyerine 1810 yılında Venezuela Bağımsızlık Savaşı'nda milis subayı olarak başladı ve birinci ve ikinci Venezuela cumhuriyetleri ile Yeni Granada Birleşik Eyaletleri için Kralcı güçlerle savaştı. İspanyol güçlerinin 1815'te Yeni Granada'yı ele geçirmesinin ardından Bolivar, Jamaika'ya sürgüne gitmek zorunda kaldı. Bolívar, Haiti'de Haitili devrimci lider Alexandre Pétion ile tanıştı ve arkadaş oldu. İspanyol Amerikası'nda köleliği kaldırmaya söz verdikten sonra Bolívar, Pétion'dan askeri destek aldı ve Venezuela'ya döndü. 1817'de üçüncü bir cumhuriyet kurdu ve ardından 1819'da Yeni Granada'yı kurtarmak için And Dağları'nı geçti. Bolívar ve müttefikleri 1819'da Yeni Granada'da, 1821'de Venezuela ve Panama'da, 1822'de Ekvador'da, 1824'te Peru'da ve 1825'te Bolivya'da İspanyolları yenilgiye uğrattı. Venezuela, Yeni Granada, Ekvador ve Panama, Bolívar'ın Peru ve Bolivya'da başkan olduğu Kolombiya Cumhuriyeti (Gran Colombia) ile birleştirildi.

Bolívar son yıllarında Güney Amerika cumhuriyetlerine karşı giderek hayal kırıklığına uğradı ve merkeziyetçi ideolojisi nedeniyle onlardan uzaklaştı. Kolombiya başkanlığından istifa edene ve 1830'da tüberkülozdan ölene kadar art arda görevlerinden alındı. Mirası Latin Amerika'da ve ötesinde çok çeşitli ve geniş kapsamlıdır. Latin Amerika'nın her yerinde bir kahraman, ulusal ve kültürel bir ikon olarak kabul edilir; Bolivya ve Venezuela (Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti olarak) ulusları onun adını taşır ve tüm dünyada kamusal sanat veya sokak isimleri şeklinde ve popüler kültürde anılır.