H. G. Wells ile kim çıktı?

Herbert George Wells ya da daha çok tanındığı adla H. G. Wells (21 Eylül 1866 - 13 Ağustos 1946), Dünyaların Savaşı, Görünmez Adam, Dr. Moreau'nun Adası ve Zaman Makinesi adlı bilimkurgu romanlarıyla tanınan ama neredeyse edebiyatın her dalında birçok eser vermiş olan İngiliz yazardır. Sosyalist olduğunu açıkça söyleyen H.G. Wells'in çoğu eserinde önemli ölçüde siyasi ve sosyal yorumlar bulunmaktadır. Jules Verne gibi gelecekteki teknolojik gelişmeleri anlattığı kitaplarıyla bilimkurgu dalının öncülerinden hatta yaratıcılarından sayılmaktadır.

Aynı zamanda 1920 yılında günün en önemli insanlık tarihi kitaplarından olan Outline of History eserini yayımlamıştır. Bu kitap Mustafa Kemal Atatürk tarafından değerlendirilmiş ve "kalıcı dünya barışı için uluslararası hükûmet" görüşü Nutuk'ta yer almıştır. Nutuk'tan ilgili kısım şöyledir:

Millete, şunu da hatırlattım ki, kendimizi, dünyaya egemen sanmak aymazlığı, artık sürmemelidir. Gerçek konumumuzu, dünyanın durumunu tanımamaktaki aymazlıkla, aymazlara uymakla milletimizi sürüklediğimiz yıkıntılar yetişir. Bile bile aynı acıklı durumu sürdüremeyiz. Efendiler, İngiliz tarihçilerinden Wells, iki sene evvel yayımlanan, bir tarih yazdı. Yapıtının son sahifeleri "dünya tarihinin gelecekteki evresi" başlığı altında birtakım düşünceler içeriyor. Bu düşüncelerde güdülen konu; "federal bir dünya devleti"dir. Wells, bu bölümde, birleşik bir dünya devletinin nasıl kurulabileceği ve böyle bir devletin önemli ayırıcı niteliklerinin neler olacağı üzerindeki düşüncelerini ortaya atıyor ve adaletin ve tek bir kanunun egemenliği altında dünyamızın alacağı durumu canlandırmaya çalışıyor. Wells, "bütün egemenlikler, tek bir egemenlik içinde eritilmezse, milliyetlerin üstünde bir güç yaratılmazsa dünya yok olacaktır" diyor ve "gerçek devlet, çağdaş hayat koşullarının bir zorunluk haline getirdiği dünya birleşik devletlerinden başka bir şey olamaz.", "Kuşku yoktur ki insanlar, kendi ortaya çıkardıkları şeyler altında ezilmek istemezlerse er geç birleşmek zorunda kalacaklardır." diyor.

Wells'in bilimkurgu romanlarında teknolojinin gözlemlenmesinin getireceği olanaklar bir yana bırakılır. Wells'te spekülasyon bir edebiyat biçimine dönüşür ve teknolojinin değil de onun toplumsal temellerinin araştırılmasına dönük bir boyut kazanır.

Wells'in ilham kaynağı Jules Verne olmuştur, ama Verne'in Ay'a Seyahat'i (De la Terre à la Lune) ile Wells'in Aydaki İlk İnsanlar (The First Men in the Moon) romanını karşılaştıracak olursak, kolaylıkla görebileceğimiz gibi Wells; Verne'in teknolojiye verdiği önemi paylaşır, ama Verne'in romanında "Nasıl ve hangi teknolojik olanakla?" sorusu ortaya atılırken, Wells'te Ay yolculuğunun teknik sorunu baştan savma bir biçimde geçiştirilir. Çünkü Wells'in derdi, teknolojik olanakların gelecekteki muhtemel ürünlerini tahmin etmek değil, Ay'daki toplumsal hayatın bizzat kendisi üzerine, tıpkı bir zamanlar Thomas More'un Ütopya örneğinde olduğu gibi, model düşünceler geliştirmektir.

Wells sadece bilimkurgu içindeki ütopya karşıtı düşüncelerin savunucusu olarak bu türe damgasını vurmakla kalmaz, toplumun şiddet ve zor yoluyla, gereğinden hızlı bir süreç içinde sosyalist bir topluma dönüştürülmesinin sakıncalarına olduğu kadar, sınıf karşıtlıklarının iyice sivrileceğine karşı da uyarır bizi.

Maria Ignatievna von Budberg-Bönninghausen (Russian: Мария (Мура) Игнатьевна Закревская-Бенкендорф-Будберг, Maria (Moura) Ignatievna Zakrevskaya-Benckendorff-Budberg, née Zakrevskaya; February 1892 – 1 November 1974), also known as Countess von Benckendorff and Baroness von Budberg, was a Russian adventuress and suspected double agent of the Soviet Union secret police (OGPU) and the British Intelligence Service.

According to the British journalist Robin Bruce Lockhart, who knew her personally, "she was, perhaps, the Soviet Union's most effective agent-of-influence ever to appear on London's political and intellectual stage".

Margaret Sanger (née Higgins; September 14, 1879 – September 6, 1966) was an American birth control activist, sex educator, writer, and nurse. She opened the first birth control clinic in the United States, founded Planned Parenthood, and was instrumental in the development of the first birth control pill. Sanger is regarded as a founder and leader of the birth control movement.

In the early 1900s, contraceptives, abortion, and even birth control literature were illegal in much of the U.S. Working as a nurse in the slums of New York City, Sanger often treated mothers desperate to avoid conceiving additional children, many of whom had resorted to back-alley abortions. Sanger was a first-wave feminist and believed that women should be able to decide if and when to have children, leading her to campaign for the legalization of contraceptives. As an adherent of the eugenics movement, she argued that birth control would reduce the number of unfit people and improve the overall health of the human race. She was also influenced by Malthusian concerns about the detrimental effects of overpopulation.

To promote birth control, Sanger gave speeches, wrote books, and published periodicals. Sanger deliberately flouted laws that prohibited distribution of information about contraceptives, and was arrested eight times. Her activism led to court rulings that legalized birth control, including one that enabled physicians to dispense contraceptives; and another – Griswold v. Connecticut – which legalized contraception, without a prescription, for couples nationwide.

Sanger established a network of dozens of birth control clinics across the country, which provided reproductive health services to hundreds of thousands of patients. She discouraged abortion, and her clinics never offered abortion services during her lifetime. She founded several organizations dedicated to family planning, including Planned Parenthood and International Planned Parenthood Federation. In the early 1950s, Sanger persuaded philanthropists to provide funding for biologist Gregory Pincus to develop the first birth control pill. She died in Arizona in 1966.

Dame Cecily Isabel Fairfield (21 December 1892 – 15 March 1983), known as Rebecca West, or Dame Rebecca West, was a British author, journalist, literary critic and travel writer. An author who wrote in many genres, West reviewed books for The Times, the New York Herald Tribune, The Sunday Telegraph and The New Republic, and she was a correspondent for The Bookman.

Her major works include Black Lamb and Grey Falcon (1941), on the history and culture of Yugoslavia; A Train of Powder (1955), her coverage of the Nuremberg trials, published originally in The New Yorker; The Meaning of Treason (first published as a magazine article in 1945 and then expanded to the book in 1947), later The New Meaning of Treason (1964), a study of the trial of American-born fascist William Joyce and others; The Return of the Soldier (1918), a modernist World War I novel; and the "Aubrey trilogy" of autobiographical novels, The Fountain Overflows (1956), This Real Night (published posthumously in 1984), and Cousin Rosamund (1985).

Time called her "indisputably the world's number one woman writer" in 1947. She was made CBE in 1949, and DBE in 1959; in each case, the citation reads: "writer and literary critic". She took the pseudonym "Rebecca West" from the rebellious young heroine in Rosmersholm by Henrik Ibsen. She was a recipient of the Benson Medal.

Elizabeth von Arnim (31 August 1866 – 9 February 1941), born Mary Annette Beauchamp, was an English novelist. Born in Australia, she married a German aristocrat, and her earliest works are set in Germany. Her first marriage made her Countess von Arnim-Schlagenthin and her second Elizabeth Russell, Countess Russell. After her first husband's death, she had a three-year affair with the writer H. G. Wells, then later married Frank Russell, elder brother of the Nobel Prize-winner and philosopher Bertrand Russell. She was a cousin of the New Zealand-born writer Katherine Mansfield. Though known in early life as May, her first book introduced her to readers as Elizabeth, which she eventually became to friends and finally to family. Her writings are ascribed to Elizabeth von Arnim. She used the pseudonym Alice Cholmondeley for only one novel, Christine, published in 1917.